تعیین امین برای محجور
ماده 1187 از قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران مربوط به تعیین امین برای محجور است. بر اساس این ماده، اگر ولی قهری به هر دلیلی از اداره امور محجور توانایی نداشته باشد و کسی به عنوان امین برای محجور تعیین نشده باشد، دادگاه می‌تواند به پیشنهاد مدعی العموم، امینی را برای تصدی و اداره امور محجور تعیین کند.
این امین به صورت موقت و به‌طور معین توسط دادگاه انتخاب می‌شود و مسئولیت اداره امور محجور را به مدت معین بر عهده می‌گیرد. این تعیین امین به منظور حفظ حقوق و مصالح محجور انجام می‌شود تا امور او به نحو صحیح و با رعایت مصالح او اداره شود.
موارد تعیین امین برای محجور
بر اساس ماده 1187 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، امین موقت برای محجور تعیین می‌شود زمانی که ولی قهری به دلیل موانعی نظیر حبس یا غیبت از اداره وظایف خود در قبال محجور باز دارد. امین موقت در این صورت به عنوان جایگزین ولی قهری به منظور اداره امور محجور تعیین می‌شود.
هنگامی که مانع موقت (مثل حبس یا غیبت) برطرف شود و ولی قهری به قدرت خود بازگردد و توانایی اداره امور محجور را داشته باشد، امین موقت از سمت خود کنار می‌رود و ولی قهری دوباره مسئولیت اداره امور محجور را به دست می‌گیرد.
این سیستم به منظور تضمین حقوق و مصالح محجور در شرایطی که ولی قهری نتواند به دلیل موانع موقت از وظایف خود به نحو مطلوبی اداره امور محجور را بر عهده بگیرد، اجرا می‌شود.
وظایف و اختیارات امین محجور
وظایف و اختیارات امین محجور ممکن است به طور کلی از آنچه که به عنوان وظایف و اختیارات ولی قهری در قوانین تعریف شده است، محدودتر باشد. زیرا، همانطور که اشاره کردید، قوانین ممکن است در مورد امین به طور مستقیم جزئیات وظایف و اختیارات را مشخص نکرده باشند.
در حالت کلی، امین ممکن است به عنوان یک نماینده محجور عمل کرده و وظایف مدیریتی و اجرایی را بر عهده بگیرد. اما، به دلیل محدودیت‌ها و نگرانی‌های حفاظت از مصالح محجور، ممکن است امین برخی از اختیارات ویژه یا حقوق بیشتری نداشته باشد.
از طرف دیگر، نیاز به اجازه دادستان برای انجام معاملات مهم و خطرناک توسط امین نشان از توجه به امانت‌داری و محافظت از مصالح محجور است. این نقطه نشان از این دارد که تصمیمات مهم و حساس نیاز به نظارت و تأیید از سوی مقامات قانونی دارند.