مدارک لازم جهت اثبات عدم تمکین زن و مرد
مدارک لازم جهت اثبات عدم تمکین زن
به طبقه قانون مدنی، زنان مسئول هستند که از همسر خود حمایت کنند. زمانی که از “تمکین” صحبت می‌کنیم، می‌توانیم این مفهوم را به دو گونه تمکین عام و تمکین خاص مورد بررسی قرار دهیم. تمکین خاص به معنای تأمین نیازهای زناشویی همسر به حد متعارف است، و تمکین عام به معنای پذیرش ریاست مرد بر کانون خانواده می‌باشد. باید توجه داشت که الزام زن به تمکین از همسر به شرط شرایط معمولی و عادی واقع می‌شود. اما در بعضی موارد ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که تمکین از همسر بر زن الزامی نباشد، زیرا ممکن است تمکین خاص زن خطر یا ضرر مهمی ایجاد کند. برای آشنایی بیشتر با این مسائل، می‌توانید مقاله “عذر موجه عدم تمکین زن” را مطالعه کنید.
در صورتی که زن عذر موجهی برای عدم تمکین از همسر نداشته باشد، مرد می‌تواند با تنظیم دادخواست الزام به تمکین زن و مراجعه به دادگاه خانواده، اقدام به اثبات عدم تمکین زوجه نماید. اگرچه دادگاه حکم الزام به تمکین زن را صادر کند، باز هم از نظر عملی نمی‌توان زوجه را مجبور به زندگی مشترک با شوهر و تمکین خاص از او کرد. با این حال، صدور حکم الزام به تمکین توسط زن این مزیت را دارد که اگر عدم تمکین زن ثابت شود، شوهر از پرداخت نفقه به زوجه معاف می‌شود و در برخی موارد با اجازه دادگاه، می‌تواند ازدواج مجدد نماید. اما سوالی که در این زمینه مطرح می‌شود، این است که برای اثبات عدم تمکین زن در دادگاه، چه مدارکی مورد نیاز است و نکاتی که باید در نظر گرفت؟
به عنوان پاسخ به این سوال که چه مدارکی برای اثبات عدم تمکین زن لازم است، باید اشاره کرد که اصولاً مردان می‌توانند برای ثابت کردن عدم تمکین زن از همسر خود، به هر یک از مدارک اثباتی اعتماد کنند و آنها را در دادخواست الزام به تمکین زن، بخصوص در بخش‌های قضاوتی و ضمائم، مطرح نمایند.
یکی از مهم‌ترین مدارک برای اثبات عدم تمکین زن، استشهادیه می‌باشد و مرد می‌تواند با معرفی شواهد و شاهدان به دادگاه، این موضوع را ثابت کند. به عنوان مثال، اگر اقوام و خانواده درباره عدم تمکین زن اطلاعات داشته باشند، می‌توانند در دادگاه اقراراتی ارائه دهند. همچنین، یکی از مدارک مهم برای اثبات عدم تمکین، اقرار زن خود درباره عدم تمکین از شوهر خود است، که عمدتاً در پاسخ به سوالات قاضی در جلسه تمکین مورد بحث قرار می‌گیرد.
یکی دیگر از مدارک لازم برای اثبات عدم تمکین زن، ارسال اظهارنامه دعوت به تمکین از سوی مرد پس از ترک منزل توسط همسر بدون دلیل موجه است. اگر زن به اظهارنامه ارائه شده توجه ننماید و به بدون دلیل موجه، از تمکین خودداری کند، با ضمیمه کردن مدارک مربوط به اظهارنامه، می‌توان اقدام به دعوای الزام به تمکین نمود و عدم تمکین زن را ثابت کرد.
مدارک لازم جهت اثبات عدم تمکین مرد
به طبقه قانون مدنی، مردان نیز موظف هستند که از وظایف زناشویی خود در تقویت کانون زندگی مشترک با زن خود پیروی کنند. این وظایف شامل حسن معاشرت و تامین نیازهای زناشویی همسر به حد متعارف است. اگرچه به نادری، مردان همچون زنان می‌توانند موظف به تمکین از زن باشند، اصولاً از اصطلاح “تمکین مرد” کمتر استفاده می‌شود.
در صورتی که مرد، نسبت به وظایف زناشویی خود از قبیل تأمین نیازهای زناشویی زن خود، امتناع نماید و عدم تمکین نشان دهد، می‌توان با مدارک مختلف این موضوع را در دادگاه ثابت نمود. در اینجا، مدارک و رویه‌های ممکن برای اثبات عدم تمکین زن از طرف مردان آورده شده‌اند:
- استشهادیه و شهادت شاهدان: مردان می‌توانند با ارائه شهادت‌های شاهدان و استشهادیه‌های منطقه‌ای، عدم تمکین زن از وظایف زناشویی خود را در دادگاه اثبات نمایند. شاهدان معتبر و شهودی که اطلاعات دقیقی در مورد وضعیت زناشویی زن و مرد دارند می‌توانند به اثبات کمک نمایند.
- اقرار زن: در برخی مواقع، زن ممکن است اقرار کند که مرد از تمکین وظایف زناشویی امتناع می‌کند. این اقرارات در دادگاه به عنوان مدرک قابل قبول مورد بررسی قرار می‌گیرند.
- پرداخت نفقه: اگر مرد نفقه خود را به زن پرداخت نکند و این موضوع قابل اثبات باشد، می‌توان از این مدرک در دادگاه برای ثابت کردن عدم تمکین استفاده نمود.
- ترک خانه: اگر مرد زن را از خانه خود بیرون کند و این امر توسط مدارک مشهود یا شهودی قابل ثبت باشد، زن می‌تواند از این موقعیت استفاده نموده و عدم تمکین زن را در دادگاه اثبات نماید.
- صورتجلسه پلیس: در صورتی که پلیس صورتجلسه‌ای در مورد مشکلات زناشویی و عدم تمکین زن از طرف مردان تنظیم نماید، این موارد می‌توانند به عنوان مدرک در دادگاه مورد استفاده قرار بگیرند.
بنابراین، مردان نیز می‌توانند با استفاده از مدارک مختلف و بهره‌گیری از رویه‌های دادگاهی، عدم تمکین زن از طرف خود را در دادگاه ثابت نموده و به حل اختلافات زناشویی پیش‌بروند.