موارد تعلیق قرارداد کار چیست؟

موارد تعلیق قرارداد کار چیست؟
فهرست مقالات

موارد تعلیق قرارداد کار چیست؟

تعلیق قرارداد کار یک وضعیت است که موجب متوقف شدن موقتی اجرای قرارداد کار بین کارگر و کارفرما می‌شود. در واقع، این وضعیت به دنبال وقوع شرایط خاصی می‌آید که ممکن است اجازه ادامه کار به دلیل عواملی همچون بیماری کارگر یا بازسازی کارگاه را ندهد.

در بسیاری از قوانین کار، مواردی برای تعلیق قرارداد کار تعریف شده‌اند تا به موقت متوقف شدن اجرای قرارداد در شرایط خاص پرداخته شود. در مورد قانون کار، در فصل دوم به تفصیل در مواد 14 تا 20 به موارد مختلف تعلیق قرارداد کار اشاره شده است.

در موارد مختلف، تعلیق قرارداد کار ممکن است مزایا و محدودیت‌های خود را داشته باشد. از یک سو، این تعلیق می‌تواند به کارفرما اجازه دهد تا در شرایط خاص به موقتی کارگر را از وظایف خود آزاد کند، اما از سوی دیگر، ممکن است برای کارگران باعث افت امنیت شغلی و احتمالاً روبرو شدن با خطر بیکاری شود.

در هر صورت، این موارد و قوانین باید با دقت مطالعه شوند تا افراد مورد تأثیر این تعلیق‌ها به درستی اطلاعات لازم را داشته باشند و در صورت لزوم، به حقوق و تضمینات مرتبط با این وضعیت حقوقی دسترسی داشته باشند.

 

تعلیق قرارداد کار چیست

ماده 14 از قانون کار ایران در مورد تعلیق قرارداد کار تبصره‌ای دارد که به طور خاص تعریف و گستره مفهومی تعلیق قرارداد کار را توضیح می‌دهد. بر اساس این ماده، تعلیق قرارداد کار در صورتی رخ می‌دهد که به دلیل امور مشخصی انجام تعهدات یکی از طرفین (کارفرما یا کارگر) موقتاً متوقف شود.

تعلیق قرارداد کار به این معنی است که در طول مدت تعلیق، هیچ یک از طرفین تعهدات قرارداد کار را به صورت کامل اجرا نمی‌کند. وقتی علت تعلیق برطرف شود، قرارداد کار با احتساب سابقه خدمت (از لحاظ بازنشستگی و افزایش مزد) به حالت اول برمی‌گردد. این اصطلاح به وضعیتی اشاره دارد که امکان ادامه اجرای قرارداد کار در یک زمان خاص ممکن نیست و نیاز به توقف موقت دارد.

این تعلیق می‌تواند به دلیل اموری مانند بیماری کارگر یا بازسازی کارگاه رخ دهد، که به دلیل آن انجام تعهدات تا حدی غیرممکن یا مشکل‌آمیز شده است.

 

 

تعلیق قرارداد به دلیل وضعیت کارگر

یکی از موارد مهم تعلیق قراردادهای کار که به دلیل وضعیت خاص کارگران مشمول قانون کار ایجاد می‌شود، بیماری است. به همین دلیل، ماده 74 قانون کار اخذ مرخصی استعلاجی توسط کارگران را پیش‌بینی کرده است که با تایید سازمان تأمین اجتماعی، جزء سوابق کار و بازنشستگی کارگر محسوب خواهد شد.

علاوه بر بیماری کارگر، در مورد کارگران خانم، موارد دیگری نیز ممکن است باعث معلق شدن قرارداد کار شود، از جمله بارداری و یا وضع حمل. بر اساس قانون، در طول مرخصی بارداری و یا مرخصی زایمان، قرارداد کار به حال تعلیق در می‌آید و قاعدتاً پس از اتمام مرخصی و وضع حمل، می‌توانند به کار سابق خود باز گردند. در طول این مرخصی‌ها، کارگران ممکن است از کمک هزینه زایمان نیز برخوردار باشند.

همچنین، انجام خدمت نظام وظیفه توسط آقایان نیز از موارد تعلیق قرارداد کار به دلیل وضعیت خاص کارگر محسوب می‌شود. بر اساس ماده 19 قانون کار، در دوران خدمت وظیفه، قرارداد کار به حالت تعلیق در می‌آید و پس از آن، کارگر باید تا دو ماه پس از پایان خدمت و مرخصی خدمت وظیفه، به کار سابق خود بازگردد.

لازم به ذکر است که اخذ برخی از مرخصی‌ها همچون مرخصی تحصیلی برای افرادی که قصد ارتقای دانش خود را دارند، برای مدت دو سال (با قابلیت تمدید دو سال دیگر) و مرخصی بدون حقوق نیز قرارداد کار را به حالت تعلیق در می‌آورند. پس از پایان مرخصی‌های ذکر شده، کارگر می‌تواند به کار خود بازگردد و مجدداً مشغول به کار شود.

 

تعلیق قرارداد کار به دلیل وضعیت کارگاه

ماده 15 از قانون کار ایران به وضعیت خاصی اشاره دارد که می‌تواند باعث تعلیق قراردادهای کار شود. بر اساس این ماده، اگر به دلیل قوه قهریه یا بروز حوادث غیر قابل پیش‌بینی که وقوع آن از اراده طرفین خارج است، تمام یا قسمتی از کارگاه تعطیل شود و انجام تعهدات کارفرما یا کارگر به طور موقت غیر ممکن گردد، قراردادهای کار با کارگران تمام یا آن قسمت از کارگاه که تعطیل می‌شوند، به حال تعلیق در می‌آید.

این مفهوم به وضعیتی اشاره دارد که به دلیل وقوع حوادث ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی، ادامه فعالیت یا انجام تعهدات کارگران یا کارفرما به طور موقت غیر ممکن می‌شود. این حوادث ممکن است شامل قوه قهریه (مثل زمین لرزه، سیل، حریق و غیره) یا رخدادهای غیرمنتظره دیگر باشد. در این شرایط، قانون امکان تعلیق قرارداد کار را به منظور حفظ حقوق و تضمینات کارگران فراهم می‌کند.

مشاوره تلفنی