نحوه گرفتن قیومیت برای محجور
قیم یک اصطلاح حقوقی است که به شخصی اشاره دارد که به نیابت از فردی که ناتوان یا غایب شده است، در اداره امور و اموال او مسئولیت دارد. این شخص توسط دادگاه منصوب میشود وظیفه دارد امور محجور را به نیابت از شخص ناتوان یا غایب را اداره کند. حقوق و تعهدات قیم در قوانین و مقررات حقوقی تعیین شده و او موظف به حسن نیت و اداره درست امور محجور میباشد.
اهمیت منصوب شدن یک قیم به دلیل غیبت یا ناتوانی فرد محجور در اداره امور او به ویژه امور مالی و حقوقی است. در صورتی که پدر یا جد پدری یا وصی معین نباشند یا به هر دلیلی اهلیت لازم را نداشته باشند، دادگاه مسئولیت انتخاب قیم را بر عهده میگیرد.
همچنین، در صورتی که لیاقت یا اعتبار ولی قهری (ناظر قانونی) اثبات نشود یا اگر او خیانت کرده باشد، دادگاه ممکن است یک نفر امین را به عنوان ولی منضم (قیم) منصوب کند. همچنین، در صورتی که ولی قهری به دلایلی موقت نتواند امور محجور را اداره کند، دادگاه ممکن است یک امین موقت را به عنوان قیم منصوب کند.
این تعاریف و مقررات مرتبط با موضوعات حقوقی مختلف و موقعیتهای مختلف در حقوق خانواده یا مدنی ممکن است متغیر باشد و به تفاوتهای قوانین و مقررات در هر کشور بستگی داشته باشد.
گرفتن قیومیت برای محجور
برای گرفتن قیومیت یا تعیین سرپرستی برای افراد کمتر از هجده سال، به طور کلی در بسیاری از جوامع، اقداماتی انجام میشود تا امور مالی و حقوقی این افراد تحت نظر یک فرد بالغ و مسئول قرار گیرد. این مسئله به ویژه برای افرادی که توانایی ذهنی یا قانونی کافی برای اداره امور خود را ندارند، حائز اهمیت است.
در بسیاری از قوانین حقوقی و خانواده، نقش قیم به عنوان سرپرست افراد زیر ۱۸ سال، مجانین یا افرادی با توانایی ذهنی محدود تعیین شده است. مراحل گرفتن قیومیت ممکن است به شرح زیر باشد:
- تعیین نیاز به سرپرست:
- بر اساس قوانین محلی و حقوقی، تعیین میشود که آیا شخص زیر ۱۸ ساله یا با توانایی ذهنی محدود نیاز به سرپرست دارد یا خیر.
- تعیین قیم:
- اگر نیاز به سرپرست وجود داشته باشد، دادگاه ممکن است یک فرد را به عنوان قیم یا سرپرست تعیین کند. این فرد مسئول اداره امور مالی و حقوقی شخص زیر ۱۸ سال یا با توانایی ذهنی محدود میشود.
- مراحل قانونی:
- فرآیند تعیین قیم ممکن است شامل مراحل قانونی باشد، از جمله تدوین درخواست، شرکت در جلسات دادگاه، ارائه شواهد و مستندات، و در نهایت تصمیم دادگاه.
- توافقنامه و شرایط:
- ممکن است دادگاه یا مقام قضائی توافقنامهای را بین قیم و شخص تحت نظر اجرا کند. این توافقنامه ممکن است شرایط و وظایف قیم را نیز مشخص کند.
- نظارت مستمر:
- بعد از تعیین قیم، نظارت مستمر از سوی دادگاه یا مقام قضائی بر عملکرد وی و امور محجور صورت میگیرد.
تا زمانی که افراد زیر ۱۸ ساله یا با توانایی ذهنی محدود هستند، نیاز به سرپرستی و تعیین قیم برای اداره امور حقوقی و مالی آنها ادامه دارد.
شرایط قیمومت چیست؟
شرایط قیمومت (تعیین سرپرست) معمولاً بر اساس قوانین و مقررات حقوقی هر کشور تعیین میشوند. در زیر، شرایط معمولی برای تعیین قیم یا سرپرست ذکر شدهاند:
- اولویت مادر:
- در صورتی که مادر مجرد (متأهل نشده) باشد و صلاحیت لازم را داشته باشد، او اولویت بر بستگان دیگر برای تعیین به عنوان قیم دارد.
- اولویت شوهر متاهل:
- اگر زن محجور شود و شوهرش صلاحیت داشته باشد، او اولویت دارد تا تعیین به عنوان قیم نسبت به سایر بستگان زن.
- شرایط عدم صلاحیت:
- افرادی که محکوم به جرائمی مانند سرقت، کلاهبرداری، اختلاس، ورشکستگی، تجاوز، جرایم منافی عفت، جنایت علیه اطفال، یا مشهور به فساد اخلاقی هستند، نمیتوانند به عنوان قیم انتخاب شوند.
- عدم داشتن پرونده کیفری:
- قیم یا اقوام درجه یک قیم نباید پرونده کیفری در دادگاه داشته باشند، به ویژه در زمینههای مالی و غیرمالی.
- استقلال مالی و غیرمالی:
- قیم باید از نظر مالی و غیرمالی مستقل باشد و نباید به هیچ وجه درگیر مشکلات مالی یا حقوقی با محجور باشد.
تعیین قیم یا سرپرست به عنوان یک مسئولیت حساس به نظر میرسد و بسیاری از جوامع به دقت به شرایط صلاحیت و اخلاقی افراد توجه میکنند تا مطمئن شوند که محجور به بهترین نحو ممکن مورد حمایت و مراقبت قرار میگیرد.