کفیل چیست و چه فرقی با ضامن دارد؟
کفیل در اصطلاح حقوقی به شخصی اشاره دارد که به تعهد حاضر شدن یا اجرای وظایف یا تعهدات یک شخص دیگر را در قبال یک طرف ثالث تضمین می‌کند. در مفاهیم مختلف حقوقی، کفیل به عنوان ضامن، یا شخصی که تعهد انجام یک وظیفه یا پرداخت یک مبلغ را تأیید می‌کند، استفاده می‌شود.
مقررات مربوط به کفیل در قانون مدنی، قانون آیین دادرسی کیفری، و دیگر قوانین مرتبط به شرایط مختلفی که نیاز به تضمین یا ضمانت اجرای وظایف یا پرداختها دارند، تعریف شده است. به عنوان مثال، در قانون مدنی ایران، ماده ۷۳۴ کفیل را به عنوان شخصی تعریف می‌کند که تعهد می‌کند شخص ثالث را در برابر طرف دیگر احضار کند و مسئولیت اجرای وظایف یا پرداختهای معین را تضمین کند.
بنابراین، کفیل معمولاً به عنوان شخصی تعریف می‌شود که به طور موقت و به طور معمول با تعیین یک وجه الکفاله، به عهده می‌گیرد تا تضمین کند که شخص موظف به اجرای یک وظیفه یا پرداخت یک مبلغ خاص این تعهدات را برآورده کند.
فرق کفیل و ضامن در چیست؟
فرق میان کفیل و ضامن در حقوق مدنی به شرح زیر است:
- کفیل:
- کفیل شخصی است که متعهد می‌شود شخص دیگری را در برابر یک طرف ثالث احضار کند یا تضمین کند که آن شخص وظایف یا تعهدات خود را اجرا خواهد کرد.
- کفیل عموماً در مواردی مانند قراردادها، امور حقوقی، یا کیفری به کار می‌رود تا اطمینان حاصل شود که شخص معین وظایف یا تعهدات خود را انجام می‌دهد.
- ضامن:
- ضامن نیز شخصی است که به عنوان تضمین کننده یا ضامن مسئولیت مالی یک شخص دیگر در یک قرارداد یا تعهدات مشخص شده، عمل می‌کند.
- عمده استفاده از مفهوم ضامن در ارتباط با پرداخت یک وجه یا اجرای یک وظیفه مالی است که شخص معین در صورت عدم توانایی یا عدم انجام تعهداتش، ضامن مسئولیت پرداخت وجه یا انجام وظیفه می‌شود.
تفاوت اصلی:
- محدودیت نسبت به موضوع: کفیل معمولاً فقط به تعهدات یا اجرای وظایف شخص معین تضمین می‌کند، در حالی که ضامن علاوه بر این، مسئولیت پرداخت مبلغ خاصی را در صورت عدم اجرای تعهدات متعهد شده نیز بر عهده می‌گیرد.
- حوزه استفاده: کفیل به عنوان تضمین کننده در موارد گوناگونی از جمله قراردادهای حقوقی و کیفری استفاده می‌شود، در حالی که ضامن معمولاً در مواردی که نیاز به تضمین یا ضمانت اجرای یک وظیفه مالی وجود دارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در کل، این دو مفهوم در قوانین حقوقی جهت اطمینان از اجرای تعهدات یا پرداختهای مالی، به صورت متفاوت استفاده می‌شوند و تفاوت اساسی آنها در محدودیت نسبت به مسئولیت‌ها و نحوه تضمین است.
کفیل در دادگاه چیست؟
کفیل در دادگاه به شخصی اشاره دارد که به عنوان تضمین‌گر یا ضامن برای حضور متهم در دادگاه معرفی می‌شود. این مفهوم در قانون آیین دادرسی مدنی مطرح می‌شود، به خصوص در مواردی که دادگاه قصد دارد از تضمین حضور متهم و جلوگیری از فرار یا مخفی شدن وی اطمینان حاصل کند.
نقش و وظیفه کفیل در دادگاه:
- صدور قرار اخذ کفیل: پس از بررسی اتهامات و تحقیقات لازم، دادگاه ممکن است قرار دهد که برای آزادی موقت متهم، یک قرار اخذ کفیل با تعیین وجه الکفاله صادر شود.
- معرفی کفیل: کفیل به عنوان شخصی که حاضر می‌شود وجه الکفاله را پرداخت کند و متهم را در زمان مقرر به دادگاه حاضر کند، معرفی می‌شود.
- تعهد کفیل: با پذیرش نقش کفیل، شخص این تعهد را به عهده می‌گیرد که متهم را در زمان مقرر به دادگاه حاضر کند. اگر متهم در زمان مقرر حاضر نشود، کفیل مسئولیت اجرای عدم حاضر کردن متهم در دادگاه را بر عهده دارد.
- مسئولیت‌های کفیل: کفیل باید وجه الکفاله را پرداخت کند و در صورت لزوم، باید متهم را به دادگاه حاضر کند. اگر متهم بدون مجوز دادگاه فرار یا مخفی شود، کفیل ممکن است موظف باشد متهم را به دادگاه تحویل دهد یا از مسئولیت مالی وی پرداخت کند.
به طور کلی، کفیل در دادگاه نقش یک ضامن یا تضمین‌دهنده برای حضور متهم در دادگاه را ایفا می‌کند و مسئولیت اجرای عدم حاضر کردن متهم را به عهده دارد. این نقش از اهمیت بالایی برخوردار است به منظور حفظ روند عادلانه دادرسی و اطمینان از حضور متهم در دادگاه در زمان مقرر.